Tweet
وَلَئِنْ اَرْسَلْنَا ر۪يحاً فَرَاَوْهُ مُصْفَراًّ لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِه۪ يَكْفُرُونَ
-
-
Vele-in erselnâ rîhan feraevhu musferran lezallû min ba’dihi yekfurûn(e)
-
“Andolsun ki, bir rüzgâr göndersek de onu (ekini) sararmış görseler, hemen nankörlük etmeye başlarlar.”
Andolsun ki, bir rüzgâr göndersek de onu (ekini) sararmış görseler. Yani yağmurla yerden biten bitkiler ve ekin görseler. Bazıları şöyle demiştir: Serin rüzgârın isabet etmesi sonucu, onu kuru olarak görseler. Hemen nankörlük etmeye başlarlar. Yani Cenâb-ı Hakkın bildirmiş olduğu bu durumlar başlarına geldiğinde inkarcılıklarına devam ederler. Bu, şu İlâhî beyanda belirtilen husus gibidir: İnsanlara bir nimet tattırdığımızda buna sevinirler; fakat kendi elleriyle yaptıkları yüzünden başlarına bir belâ gelse hemen ümitsizliğe düşerler. Buna göre hemen nankörlük etmeye başlarlar mealindeki İlâhî beyan bu mânadadır. Yani O nun rahmetinden ümit keserler. En doğrusunu Allah bilir.
Andolsun ki, bir rüzgâr göndersek de onu (ekini) sararmış görseler. Yani bu ekini ve bitkileri sararmış görseler. Yani rüzgârın ve soğuğun isabet etmesi neticesinde kurumuş halde görseler. Hemen nankörlük etmeye başlarlar. Denildi ki: Nankörlük yaparlar. Denildi ki: Nankör olurlar. Denildi ki: Nankörlüğe yönelirler. Bütün bunlar tek bir mânayı ifade eder. O da bu kelimenin daha önce geçtiği üzere ümitsizlikten gelmiş olmasıyla irtibatlıdır. Yani O’nun rahmetinden ümitsizliğe düşerler ve bu nimetlerin Rabb’ini inkâr ederler.Yorum
Yorum