Rûm Sûresi, 32. Ayet

[Kur’ân-ı Kerîm]

مِنَ الَّذ۪ينَ فَرَّقُوا د۪ينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعاًۜ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ

[Türkçe Transkript]

Mine-lleżîne ferrakû dînehum vekânû şiye’â(an)(s) kullu hizbin bimâ ledeyhim ferihûn(e)

[Mâtürîdî]

Dinlerini parçalayıp -her bir grubun kendindekini beğendiği- fırkalara ayrılanlardan olmayın!'

---

Dini Parçalayıp Fırkalara Ayrılmak Yasaklanmıştır

Dinlerini parçalayıp fırkalara ayrılanlardan. Bazıları şöyle demiştir: Şirke sapanlardan ve dinlerini parçalayanlardan olmayın. “Dinlerini parçalayanlardan olmayın” mealindeki ilâhı beyanda geçen “ferrakû” (فرقوا) “fârakû” (فارقوا) şeklinde de okunmuştur. Bu kıraat şeklinde de âyet iki mânaya açıktır. Bunlardan biri şudur: Peygamberlerin getirmiş olduğu dinlerinden ayrıldılar. Bu beyan şu mânaya da gelebilir: Yaratılışlarına yerleştirilmiş olan dinlerinden ayrıldılar. Bu, Cenâb-ı Hakk’ın Allah’ın birliği ve rubûbiyetine dair onların yaratılışlarına yerleştirmiş olduğu delillerdir. Fırkalara ayrılanlar. Bu beyan şu mânaya gelebilir: Yani fırkalar haline gelenler. Yani yaratılışlarına yerleştirilen özelliğe sahip olduktan sonra onlar fırkalara ve gruplara ayrıldılar. Veya peygamberlerin getirmiş oldukları ilkeleri benimsedikten sonra fırkalara ve gruplara ayrıldılar. Bu beyan şu mânaya da gelebilir: Fırkalara ayrılmışlardı. Yani birbirlerini teşvik edip birbirlerine tâbi oluyorlardı. Çünkü “şîa” (شيع) kavramı bir temele ve tek bir esasa bağlı topluluğu ifade etmek için kullanılır. En doğrusunu Allah bilir. Dinlerini parçalayanlar. Yani dinlerini bölük pörçük yapanlar, onu fırkalar ve birçok din haline getirip parçalayanlar. Yahudilik, Mecûsîlik, Hıristiyanlık ve diğer dinler gibi. Her grup kendindekini beğenmektedir. En doğrusunu Allah bilir ya, Cenâb-ı Hak şöyle buyurmaktadır: Her din müntesibi kendi dininden razı olmakta ve onu beğenmektedir.