Tweet
وَحُشِرَ لِسُلَيْمٰنَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
-
-
Vehuşira lisuleymâne cunûduhu mine-lcinni vel-insi ve-ttayri fehum yûze’ûn(e)
-
“Bir zaman cinlerden, insanlardan ve kuşlardan oluşan orduları Süleyman’ın emrinde toplanmış, birlikte sevk ve idare ediliyordu.”
Bir zaman cinlerden, insanlardan ve kuşlardan oluşan orduları Süleyman’ın emrinde toplanmış, birlikte sevk ve idare ediliyordu. Bazıları şöyle demişlerdir: Birlikte sevk ve idare ediliyordu, yani öndekiler arkadakileri bekleyecek şekilde tutuluyorlardı böylece dağılmalarına ve bölünmelerine izin verilmiyordu, hepsi birlikte sevk ve idare ediliyorlardı. Onlardan her bir grubun üzerinde öndekileri arkadakilere çevirecek sevk ve idareciler vardı. Bu hükümdarların ve ordu komutanlarının âdeti olan bir durumdu, onlar ordu larını dağılmadan, etrafa yayılmadan hep birlikte topluca sevk ve idare ederlerdi. Ebû Avsece dedi ki: Birlikte sevk ve idare ediliyordu, yani nizam içinde yürütülüyorlardı. Şöyle denilir: “Evzi‘nî” (أَوْزِعْنِي) “elhimnî” (أَلْهِمْنِي), yani beni teşvik et, gayrete getir demektir. “Vez‘” (الْوَزْعُ) el çekmek ve sevketmek demektir. “Vezea” (وَزَعَ) kelimesi, yerine göre el çekti ya da şevketti demektir. Bir defasında şöyle dedi: “Yûze‘ûn” (يُوزَعُونَ) toplanırlar demektir. Şöyle denilir: “Veza‘tü’l-ibili (eze‘u vez‘an)” (وَزَعْتُ الْإِبِلَ (أَزَعُ وَزْعًا)), yani develeri topladım, demektir. İbn Kuteybe şöyle dedi: “Yûze‘ûn” kelimesi sevkedilirler anlamındadır. “Vez‘” kelimesinin kök anlamı el çekmek ve engel olmaktır. Bir adama engel olunduğu zaman “veza‘tü’r-racüle” denilir. “Vâzi‘u’l-ceyş” (وَازِعُ الْجَيْشِ) ise ordunun dağılmasını ve etrafa yayılmasını önlemek üzere görevli kişi demektir. O da belirttiğimiz anlamdadır.
Yorum
Yorum