Tweet
مَنْ جَٓاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَاۚ وَمَنْ جَٓاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذ۪ينَ عَمِلُوا السَّيِّـَٔاتِ اِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
-
-
Men câe bilhaseneti felehu ḣayrun minhâ(s) vemen câe bi-sseyyi-eti felâ yuczâ-lleżîne ‘amilû-sseyyi-âti illâ mâ kânû ya’melûn(e)
-
“Kim bir iyilikte gelirse ona bundan daha hayırlı karşılık vardır; kim de bir kötülükle gelirse o kötülükleri işleyenler yalnızca yaptıklarının karşılığını görürler.”
Kim bir iyilikle gelirse ona bundan daha hayırlı karşılık vardır. Bu İlâhî beyan farklı yorumlara açıktır. Bunlardan biri müfessirlerin şu yorumudur: Bu beyan takdim-tehir üzeredir. Yani ona bu iyiliklerinden hayırlı karşılık vardır. Buna göre âyetin mânası şöyledir: Âhirette onun için var olan hayır, dünyada yapmış olduğu bu iyilik karşılığındadır. Bu iyilik tevhittir. İkinci yorum şudur. Ona bundan daha hayırlı karşılık vardır. Yani âhirette verilen mükâfat ve sevap, dünyada iken sabretmeleri, nefislerini arzu ve şehvetlerden alıkoymaları dolayısıyla kendilerine verilenden daha hayırlıdır. Üçüncü yorum şudur. Ona bundan daha hayırlı karşılık vardır. Yani Allahın sevabı ve kendilerine lütfedilenler dünyada yaptıklarından daha hayırlıdır. Dördüncüsü, Allah’ın onları başarılı kılması (tevfik) ve hidâyete erdirmesi, onların yaptıklarından daha hayırlıdır. Bir diğer yorum da şudur: Allah’ı anmak ve ona hamdetmek bahsedilenlerden daha hayırlıdır. Tıpkı şu İlahî beyanda olduğu gibi: Allahı anmak her şeyden önemlidir.
Kim de bir kötülükle gelirse. Müfessirlerin tamamı şöyle dediler: Bu kötülük şirktir. Bunlar ancak misliyle karşılık bulurlar. Fakat bunun misli ebediyen cehennemde kalmaktır. Başka bir âyet-i kerîmede bu husus beyan edilmiştir: Yaptıklarının karşılığını alırken “onlar haksızlığa uğratılmazlar”. Bilakis onlar kendi kendilerine haksızlık etmişlerdir.Yorum
Yorum