Tweet
فَخَسَفْنَا بِه۪ وَبِدَارِهِ الْاَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللّٰهِۗ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِر۪ينَ
-
-
Feḣasefnâ bihi vebidârihi-l-arda femâ kâne lehu min fi-etin yensurûnehu min dûni(A)llâhi vemâ kâne mine-lmuntasirîn(e)
-
"Sonunda biz onu ve evini barkını yerin dibine geçirdik. Artık Allah'a karşı ona yardım edecek adamları olmadığı gibi, kendi kendini kurtarabilecek durumda da değildi."
Sonunda biz onu ve evini barkını yerin dibine geçirdik. Onlara karşı haksızlık yaptığı için. Yani Músá (a.s.) ve ashabına karşı. Artık Allah'a karşı ona yardım edecek adamları yoktu. Sanki o, Allah'ın azabını gidermekte malı ve taraftarlarıyla övünüyor ve bunlarla güçlü olduğunu zannediyordu. Bundan dolayı Cenab-ı Hak şöyle buyurmuştur: Artık Allah'a karşı ona yardım edecek adamları yoktu. Yani ona tábí olanlar ve onun taraftarları Allah'ın azabından onu kurtaramamıştır. Bu durum tıpkı şu sözleri söyleyen öbür käfirlerin zanları gibidir: "Biz servet ve nüfus açısından üstünüz". Onların bu zanlarına ve sözlerine ilişkin iki yön bulunmaktadır. Bunlardan biri şudur: Onlar, kendi aralarında birbirlerine verdiği eziyetten kurtardığı gibi mallarının ve tâbilerinin kendilerini Allah'ın azabından kurtaracağını zannetmişlerdi. Tıpkı Nuh'un oğlunun sözü gibi: "Beni sudan koruyacak bir dağa sığınacağım". İkincisi şu durumdur: Onlar, Allah katındaki değerleri dolayısıyla bu dünyada kendilerine mal ve taraftarların verildiğini zannetmişlerdi. Dolayısıyla ebediyen azap edilmeyeceklerdi. En doğrusunu Allah bilir.Yorum
Yorum