Kasas Sûresi, 25. Ayet

[Kur’ân-ı Kerîm]

فَجَٓاءَتْهُ اِحْدٰيهُمَا تَمْش۪ي عَلَى اسْتِحْيَٓاءٍۘ قَالَتْ اِنَّ اَب۪ي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ اَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَاۜ فَلَمَّا جَٓاءَهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَۙ قَالَ لَا تَخَفْ۠ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِم۪ينَ

[Türkçe Transkript]

Fecâet-hu ihdâhumâ temşî ‘alâ-stihyâ-in kâlet inne ebî yed’ûke liyecziyeke ecra mâ sekayte lenâ(c) felemmâ câehu vekassa ‘aleyhi-lkasasa kâle lâ teḣaf(s) necevte mine-lkavmi-zzâlimîn(e)

[Mâtürîdî]

"Bu esnada kızlardan biri utangaç bir eda ile yürüyerek yanına geldi; 'Bizim yerimize (hayvanlarımızı) sulamanın karşılığını ödemek üzere babam seni çağırıyor' dedi. Mûsâ, babalarının yanına gelip de ona başından geçenleri anlatınca, 'Korkma, zâlimler güruhundan kurtuldun' dedi."

---

Bu esnada kızlardan biri utangaç bir eda ile yürüyerek yanına geldi. Yürüyerek, yani çıkmayı âdet edinmemiş birinin yürüyüşü gibi yürüyerek. Veya utangaç bir eda ile yürüyerek, yani insanların arasına girmeyen, tesettürlü ve örtülü kadının yürüyüşüyle. Bizim yerimize (hayvanlarımızı) sulamanın karşılığını ödemek üzere babam seni çağırıyor dedi. Bu, başkasına yapılan bir iyilik karşılığında ücret almanın sakıncalı olmadığını gösterir. Kendisine iyilik ve yardım yapılan kimseye uygun düşen davranış, iyilik ve yardım için bir bedel ve ücret vermesidir. Yardım eden ve iyilikte bulunan kimseye uygun düşen şey ise buna mukabil bir bedel almamasıdır. Ancak Mûsâ (a.s.) aşırı bir ihtiyaç içerisindeydi. Bu sebeple sözü edilen olay oldu ve iyiliği için belirtilen bedeli aldı. En doğrusunu Allah bilir.

Babalarının yanına gelip de ona başından geçenleri anlatınca. Yani Mûsâ (a.s.) iki kadının babasının yanına gelip ona kendi başından geçenleri anlatınca, Korkma, zâlimler güruhundan kurtuldun, dedi. Onun Mûsẩya Korkma, zâlimler güruhundan kurtuldun sözü bahis konusu yerde Firavun'a ait bir hâkimiyetin bulunmadığını ve oraya kadar elinin uzanmadığını göstermektedir. Zira orada hâkimiyeti olsaydı Mûsa'nın daha önce var olan korkusu devam ederdi ve Firavun'dan kurtulmuş olmazdı. Bu durum Firavun'un, onlar üzerinde herhangi bir hâkimiyetinin bulunmadığını göstermektedir.

Zâlimler sözü müşrikler anlamına gelebilir, çünkü her müşrik zâlimdir. Ya da haksız yere öldüren zâlimler güruhundan kurtuldun mânasına gelir. Nitekim o, "Rabbim! Beni zâlimler topluluğundan kurtar" demişti.