Ankebût Sûresi, 26. Ayet

[Kur’ân-ı Kerîm]

فَاٰمَنَ لَهُ لُوطٌۢ وَقَالَ اِنّ۪ي مُهَاجِرٌ اِلٰى رَبّ۪يۜ اِنَّهُ هُوَ الْعَز۪يزُ الْحَك۪يمُ

[Türkçe Transkript]

Feâmene lehu lût(un)(m) vekâle innî muhâcirun ilâ rabbî(s) innehu huve-l’azîzu-lhakîm(u)

[Mâtürîdî]

''Bunun üzerine Lût ona iman etti. (İbrahim) 'Artık ben Rabb’ime göç edeceğim. Şüphesiz O güçlüdür, hikmet sahibidir’ dedi.

---

Bunun üzerine Lût ona iman etti. Bu İlâhî beyan iki anlama gelebilir. Bunlardan biri şudur: Bunun üzerine Lût ona iman etti. Yani Lût ona, başkalarının arasında imanını izhar etti. Aslında Lût daha önce mümindi, yoksa o, daha önce mümin değildi de söz konusu vakitte ona imanını açıklamış değildir. Fakat açıkladığımız üzere Lût başkalarının yanında ona imanını izhar etmiştir. İkinci mâna şudur: Bunun üzerine Lût ona iman etti. Yani ona yapmış olduğu çağrıya iman etti. Bu çağrı da hicrettir. Yani Lût, ona hicretin emredildiğine dair kendisine vermiş olduğu haberde onu doğrulamış ve bu hicrette onunla beraber olmuştur.

Artık ben Rabb’ime göç edeceğim. Müfessirler şöyle demiştir: Bu, İbrahimin (a.s.) sözüdür. Tıpkı şu beyanda olduğu gibi: “Ben Rabb’ime gidiyorum”. Artık ben Rabb’ime göç edeceğim sözünün Lût’a ait olması da mümkündür. Artık ben Rabb’ime göç edeceğim ve “Ben Rabb’ime gidiyorum” beyanlarından, ancak yaratılmışlarda olması mümkün olan O’na doğru hareket etmesi veya mekân ya da teşbihi gerektirecek herhangi bir mâna çıkarılamaz. Şu İlâhî beyanlar nasıl anlaşılmıştır: “Onlar ille de Allah’ın bulutların gölgeleri arasından çıkıp gelmesini mi bekliyorlar!”; “Rabb’in gelip melekler de saf saf dizildiğinde". "O, istivâ etti”. Bunların benzerleri olan ve insanların gelmesi, istivâ etmesi gibi fiiller beşer için düşünülebilecek hususlardır. Zira O na birinin gelmesiyle O’nun bir başkasına gelmesi arasında fark yoktur. Bunlar duyular âleminde eşittir. Dolayısıyla duyular âleminde eşit olduğu halde nasıl olur da gayb âleminde biri için düşünülemeyen bir durum diğeri için düşünülebilir. Bu durum, yaratılmış varlıklar için düşünülebilen hususlardan hiçbirinin Allah için düşünülemeyeceğini göstermektedir. Zira O, hiçbir şeyin zatına benzer olmadığını bildirmiştir.