Tweet
وَالشُّعَرَٓاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُ۫نَۜ
-
-
Ve-şşu’arâu yettebi’uhumu-lġâvûn(e)
-
“Şairlere gelince, onlara da yoldan sapmışlar uyarlar.”
Şairlere gelince, onlara da yoldan sapmışlar uyarlar. Bazıları şöyle demişlerdir: Hz. Peygamber (s.a.) devrinde şair iki adam vardı. Biri ensardan diğeri de başka bir kavimdendi. Bunlar Hz. Peygamber’i (s.a.) ve ashabını hicvetmekteydiler. Bunlardan her birinin de peşinden gelen sapkın tâbileri vardı. Şairlere gelince, onlara da yoldan sapmışlar uyarlar meâlindeki âyetin mânası işte budur. Bunun üzerine müslüman şairler Hz. Peygamber’den (s.a.) müşriklere karşı misilleme yapmak üzere izin istediler, Hz. Peygamber de onlara izin verdi. Onlar da müşrikleri hicveden ve Hz. Peygamber’i öven şiirler söylemeye başladılar. Ancak iman edip dünya ve âhiret için yararlı işler yapanlar... başkadır meâlindeki âyet de işte bunlar için geldi. Allah ilkinde Şairlere gelince, onlara da yoldan sapmışlar uyarlar buyurdu, sonra da ardından “Ancak iman edenler... başkadır” diyerek müslüman şairleri onlardan istisna etti. Bazıları da şöyle demişlerdir: Şairler cinlerin âsileridir, insanların yoldan çıkmışları onlara uyarlar. Tıpkı şu İlâhî beyanda olduğu gibi: “Böylece biz, her peygambere insan ve cin şeytanlarını düşman kıldık. Bunlar, aldatmak için birbirlerine yaldızlı sözler fısıldarlar”. Bazıları da sözü edilenler kâfirlerdir; cinlerin ve insanların sapkınlarına uyarlar, diye yorumlamışlardır. Bu da birincisi gibidir.Yorum
Yorum